Encyklopedia Bionicle
Encyklopedia Bionicle
Advertisement
Encyklopedia Bionicle
"Przed nimi stał tuzin wilków. Ich ciała były dziwnym połączeniem mięśni, futra i matowego metalu, a oczy były dzikimi, świecącymi punkcikami w mroku. Tarduk czuł ich piżmowy odór zmieszany z zapachem zimnego żelaza."
— Narrator, Zagadka Wielkich Istot


Żelazny Wilk
Iron Wolf
Stworzenie
Status ochronny Nieznany
Moce Żadne
Znane lokalizacje Białe Góry Kwarcowe

Żelazny Wilk jest gatunkiem drapieżnych biomechanicznych stworzeń stworzonych przez Wielkie Istoty.

Historia[]

Stworzone na Spherus Magna w wyniku eksperymentów Wielkich Istot na istniejących stworzeniach, wilki zostały zmuszone do pomocy w wojnie, która opanowała planetę. Wilki były szkolone do walki przez wojownika Surela, który poprowadził je do walki.

W końcu przybyły na Bara Magna i zostały zmuszone do pobytu na tej planecie z powodu Rozpadu. Wilki ostatecznie przeniosły się do Białych Gór Kwarcowych z Surelem, którego chroniły przed niebezpieczeństwami i któremu przynosiły jedzenie, ponieważ przez poniesione w wojnie rany Surel nie mógł sam polować.

Mała grupa wilków spotkała później ekspedycję badawczą dowodzoną przez Tarduka. Grupa ciągnęła się za drużyną przez pewien czas, zmuszając Agori do próby ucieczki. Choć wilki nie dały się nabrać, trzymały się z tyłu, wabiąc drużynę do ich legowiska. Tam Agori spotkali Surela, który wyjaśnił im historię wilków. Wkrótce pojawili się Władcy Żywiołów Lodu i Ognia, walcząc ze sobą. Wilki wycofały się i uciekły.

Cechy i umiejętności[]

W rezultacie swojego powstania, wilki są hybrydą elementów metalowych i organicznych. Emitują dziwny zapach z organicznych części swojego ciała.

Doskonali myśliwi i tropiciele, wilki zostały także wytrenowane do walki, tak by mogły one pomóc podczas Wojny o Rdzeń na Spherus Magna.

Ciekawostki[]

  • Wygląd Żelaznego Wilka został stworzony przez użytkownika -Shannara- z BZPower na Konkurs Fabularny KanohiJournal #3: MOC Żelaznego Wilka. Zdobył pierwsze miejsce i został przyjęty do oficjalnego kanonu. Następnie odbyła się część rysunkowa konkursu i trzy zwycięskie prace (jedna autorstwa czytelnika KanohiJournal Vastolorde i dwie autorstwa czytelnika KanohiJournal Toa Kinliku) także zostały przyjęte do kanonu.

Pojawienia[]

Zobacz też[]

  • Galeria:Stworzenia

Linki zewnętrzne[]

Advertisement