- "Nas pięcioro, a ich pięć tysięcy. Podoba mi się twoja definicja równych szans, Hahli."
- — Kongu, BIONICLE.com
| Kongu | |
| |
| Matoranin | |
| Klasa | Le-Matoranin |
| Tytuł/Praca | Kontroler Szybów (Metru Nui) Przywódca Lotnictwa Gukko (Mata Nui) |
| Maska | Kanohi Ruru (dawniej), Kanohi Miru |
| |
| Toa Inika | |
| Tytuł Toa | Toa Inika Powietrza |
| Maska | Kanohi Suletu |
| Narzędzia | Laserowa Kusza, Miotacz Zamor |
| |
| Toa Mahri | |
| Tytuł | Toa Mahri Powietrza |
| Maska | Kanohi Zatth |
| Narzędzia | Dwa Miotacze Cordak, nieznana broń biała (dawniej) |
| Status | Żyje |
| Wymowa | Kon-gu |
Kongu to jeden z sześciorga Toa Mahri. Jako Le-Matoranin był prawą ręką Turagi Matau i dowódcą Lotnictwa Gukko na wyspie Mata Nui. Został przemieniony w Toa Inika Powietrza, a potem w Toa Mahri Powietrza.
Biografia[]
Matoranin[]
Metru Nui[]
Na Metru Nui, Kongu pracował jako kontroler Szybów na stacji na granicy Le-Metru.
Około 3500 lat temu, kiedy zmierzał na stację, natknął się na zwłoki innego Le-Matoranina zamordowanego przez Toa Tuyet i natychmiast poinformował o tym władze.
Nidhiki szantażujący Kongu
1001 lat temu, kiedy Toa Metru Vakama, Matau i Nokama uciekali Szybem z Koloseum, ścigający ich Mroczni Łowcy Nidhiki oraz Krekka wtargnęli do stacji, na której pracował Kongu i kazali mu odwrócić nurt w Szybie. Mimo wiążącego się z tym ogromnego ryzyka, Matoranin ostatecznie uległ Mrocznym Łowcom.
Niedługo potem, Kongu i reszta Matoran z Metru Nui zostali zebrani w Koloseum przez Vahki i uśpieni w Sferach Matoran z rozkazu Makuty Teridaxa podającego się za Turagę Dume. Kapsuły zostały potem odzyskane przez Toa Metru i zabrane Sterowcami na wyspę Mata Nui, gdzie Toa poświęcili swe moce, stając się Turaga, by przebudzić Matoran.
Mata Nui[]
Wskutek uśpienia, ciało Kongu stało się mniejsze i słabsze, stracił on także wspomnienia dotyczące życia na Metru Nui. Jego Kanohi Ruru została zastąpiona przez Miru. Kongu pomagał w budowie wioski Le-Koro w leśnym regionie wyspy zwanym Le-Wahi, pod wodzą Turagi Matau. Le-Matoranie wykorzystali do tego przetopione części Sterowców.
Ze względu na swoje umiejętności ujarzmiania ptasich Rahi w czasie ataków Makuty, Kongu został mianowany dowódcą Lotnictwa Gukko i stał się prawą ręką Turagi Matau. Tysiąc lat po Wielkim Kataklizmie, na wyspę przybyli Toa Mata. Kongu zaprzyjaźnił się z Lewą, Toa Powietrza. Któregoś dnia, Matoranie zapytali Toa, czy przyjdą na ich zawody w rzutach Dyskiem. Choć Kopaka początkowo chciał odmówić, Lewa zapewnił ich, że się zjawią. Potem, w drodze na turniej, Kongu, Matoro, Onepu, Hewkii, Macku i Jaller napotkali Nui-Jagę i połączyli się w Matoran Nui, aby pokonać Rahi.
Kongu na Mata Nui
Niedługo po zawodach, Kongu i Takua polecieli na ptaku Kahu do ulu Nui-Rama, by uratować uwięzionych tam Le-Matoran i Taipu podczas bitwy o Le-Wahi. Dostawszy się do środka, zostali uwięzieni w ulu przez zainfekowanego Lewę. Z pomocą nadciągnął Onua i ostatecznie udało się oswobodzić Toa Powietrza spod wpływu Makuty i uratować Matoran. Kongu dowodził później Lotnictwem Gukko, które pomagało Kompanii Kronikarza w bitwie o Kini-Nui.
Inwazja Bohroków[]
W czasie inwazji Bohroków, Kongu i jego przyjaciel Tamaru jako jedyni uciekli przed Lehvakami i Nuhvokami z Le-Koro, które zostało podbite dzięki Krana. Wkrótce potem spotkał się z Kronikarzem Takuą, kapitanem Gwardii Ta-Koro Jallerem i inżynierem Nuparu z Onu-Koro, którzy przywieźli maszyny Boxor. Ponieważ Boxory nie były zdolne działać w lesie, Kongu i Tamaru wywabili Bohroki je na otwartą przestrzeń. Ostatecznie, Matoranom udało się uwolnić mieszkańców Le-Koro spod wpływu Krana.
Kongu po przebudowie
Po pokonaniu Bohrok-Kal przez Toa Nuva, Kongu został przebudowany w nową, sprawniejszą formę.
Przybycie Rahkshi[]
Matau wybrał Kongu na członka drużyny Le-Koro w turnieju Kolhii. Kiedy Ga-Matoranka Hahli przybyła do Le-Koro, została powitana przez Kongu i Turagę, rozegrała również mecz z Kongu i Tamaru, który drużyna Le-Koro przegrała. Jakiś czas później, do Le-Koro dotarła wiadomość o zniszczeniu grodu Ta-Koro przez Rahkshi, wysłane przez Teridaxa.
Niedługo potem, Makuta poniósł klęskę w pojedynku z Takanuvą i wrota do Metru Nui zostały otwarte. Kongu pomagał w budowie łodzi, którymi lud Mata Nui powrócił do Miasta Legend.
Powrót na Metru Nui[]
Powróciwszy na Metru Nui, Matoranie zajęli się odbudową miasta, podczas gdy Toa Nuva wyruszyli z wyspy na polecenie Turagi Dume. Zaniepokojeni długą nieobecnością strażników, Matoranie zażądali od starszyzny wyjawienia celu podróży Toa, a gdy Turaga odmówili, zaprzestali pracować. Ostatecznie Turaga Nokama powiedziała o wszystkim Jallerowi i Ta-Matoranin wybrał Kongu na członka wyprawy na Voya Nui, gdzie oni oraz czwórka innych Matoran - Hahli, Matoro, Nuparu i Hewkii - mieli pomóc Toa w misji odnalezienia Maski Życia, by zapobiec śmierci Wielkiego Ducha.
Matoranie i towarzyszący im Takanuva opuścili Metru Nui. Dotarli opuszczonym Podwodnym Szybem do Tunelu Ciemności; po drodze Hewkii znalazł porzuconą Kanohi Suletu, Maskę Telepatii. Idąc dalej, Matoranie i Toa napotkali na swojej drodze bramę nieprzepuszczającą istot Światła. Matoranie zdecydowali, że dalej pójdą sami. Po pożegnaniu Takanuvy, przeszli przez wrota i trafili do krainy Karzahni. Tam spotkali się z władcą królestwa i zostali zmuszeni do zmiany swoich masek - Kongu otrzymał nową Kanohi, ale postanowił jej nie przywdziewać i zamiast tego założył znalezioną wcześniej Suletu.
Gdy pracowali w Piecu, Hewkii znalazł tablicę opisującą proces naprawiania Matoran: Karzahni nie mógł prawidłowo odbudować przysyłanych mu Matoran, zamiast tego przebudowywał ich w pokraczne, osłabione formy, w zamian dając im broń do obrony. Nuparu udało się znaleźć pewnego Av-Matoranina, który stworzył Kanistry Toa Mata. Konstruktor poprowadził zespół Jallera do sześciu innych ukrytych kanistrów i udało im się w nich uciec. Gdy dotarli na Voya Nui, sześć błyskawic z Czerwonej Gwiazdy trafiło w kanistry i przemieniło przebywających wewnątrz Matoran w Toa Inika.
Toa Inika[]
Dotarłszy na Voya Nui, nowo powstali Toa Inika zmierzyli się ze Skakdi Vezokiem, jednym z sześciu Piraka, którzy najechali wyspę. Potem, drużyna spotkała się z Ruchem Oporu Voya Nui i, obmyśliwszy plan, rozdzielili się na trzy grupy. Zespół złożony z Kongu i Nuparu oraz Matoran Garana i Veliki udał się do Twierdzy Piraka, zniszczył Nektanna i zdołał odnaleźć maski Toa Nuva. Złapany przez Piraka w zasadzkę, Kongu pokonał Avaka, zwiększając wokół niego ciśnienie powietrza tak, że przeciwnik stracił przytomność.
Toa Kongu Inika
Toa Inika i Matoranie następnie przegrupowali się i przypuścili wspólny atak na Twierdzę Piraka. Podczas walki, Hakann i Thok użyli specjalnej kuli Zamor, żeby przejąć dla siebie moc Brutaki. Pozwoliło im to szybko pokonać Toa, podczas gdy inni Piraka zaczęli poszukiwania Maski Życia. Gdy Toa odzyskali siły i ruszyli za Piraka, wdali się w kolejną bitwę, podczas której przywrócili Brutace jego moc, ale zostali oszołomieni w trakcie starcia.
Nim Toa odzyskali siły, Skakdi znaleźli się już na 777 Schodach, prowadzących do komnaty z Igniką. Bohaterowie zdecydowali, że muszą ruszyć za nimi. Podczas ich przeprawy przez wnętrze Góry Valmai, trafili do tajemniczej strefy, gdzie stanęli do walki z różnymi przeciwnikami ze swojej przeszłości. Kongu zmierzył się z Teridaxem i zabił go strzałem ze swojego Miotacza Zamor. Wtedy okazało się, że to Toa Nuva byli ich przeciwnikami. Kiedy Toa Inika pozwolili się zwieść iluzji i uwierzyli, że uśmiercili Toa Nuva, to Kongu odkrył mistyfikację. Ponieważ nie wyczuwał żadnych myśli Nuva, zrozumiał, że nie mogli oni być żywymi istotami.
Idąc dalej, drużyna trafiła do Komnaty Śmierci, a potem zmierzyła się z Umbrą. Ostatecznie Toa Inika trafili do Komnaty Życia, gdzie walczyli z Vezonem i Fenrakkiem, będących w posiadaniu Igniki; Toa udało się zepchnąć ich do jeziora lawy, ale obrońcy Maski Życia wkrótce potem wynurzyli się z niego - Vezon bez szwanku, Fenrakk zaś przemieniony w smoka Kardasa. Drużyna walczyła z nimi ponownie, ale zostali pokonani przez moce bestii. Jednakże, dzięki specjalnej sferze Zamor stworzonej przez Axonna, udało im się unieruchomić Vezona i Kardasa.
Po pokonaniu Vezona, Matoro zdjął Ignikę z głowy Skakdi, wtedy jednak, Kardas wystrzelił strumień ognia, który wytrącił maskę z dłoni Toa, a ta wpadła do morza. Hahli próbowała ją odzyskać, ale nie udało jej się i omal by nie utonęła, gdyby nie pomoc tajemniczego Matoranina z Mahri Nui, który umarł zaraz potem. Toa Inika i uwolnieni Toa Nuva przedyskutowali sprawę i ustalili, że ci pierwsi będą kontynuować poszukiwania Maski, podczas gdy ci drudzy przygotują się do obudzenia Mata Nui.
Kongu, razem z pozostałymi Toa Inika, wyruszył Korytarzem do Mahri Nui. Po drodze walczyli z grupą Zyglaków i uciekli do wód Otchłani, kiedy Zmutowany Jadowity Węgorz zaczął miażdżyć tunel. Nagle, Ignika uwolniła impuls mocy, który zmienił Toa Inika w Toa Mahri.
Toa Mahri[]
Po transformacji, Toa natychmiast stanęli do walki z morską kreaturą. W trakcie walki, Kongu użył swojej maski, lecz zamiast odczytać myśli istoty, jego nowa Kanohi - Zatth - sprawiła, że Toa Powietrza otoczyły mniejsze węgorze. Wtedy Toa Mahri ze zgrozą odkryli, że ich maski zmieniły moce. Zmutowany Węgorz wziął górę nad Toa, lecz ostatecznie udało im się odnieść zwycięstwo dzięki Garai Hewkiiego.
Pokonawszy morskiego mutanta, Toa Mahri odnaleźli podwodną wioskę Mahri Nui. Tamtejsi Matoranie wzięli ich za wrogów, więc Toa, aby zdobyć ich zaufanie, udali się na Pola Powietrzorostów, by oczyścić je z krabów Keras. Jedynie Matoro pozostał w osadzie, by porozmawiać z Defilakiem, przywódcą Rady Mahri Nui. Po dotarciu na Pola Powietrzorostów, Toa zostali pojmani przez Barraki i ich armie morskich stworzeń. Barraki zabrali pięcioro Toa do sieci podwodnych jaskiń, po czym odeszli.
Toa Kongu Mahri
Gdy inni Toa uciekali na własną rękę, Jaller ruszył na pomoc Kongu. Toa Ognia zasugerował Kongu użycie Zatth, ale ten się nie zgodził, obawiając się mocy Kanohi po jej ostatnim użyciu. Wreszcie, straciwszy cierpliwość, Toa Powietrza uwolnił podwodny cyklon i odrzucił mątwy, które ich pilnowały. Zanim Toa zdążyli się zorientować w sytuacji, zostali zaatakowani przez Carapara i Kalmaha, którzy przybyli sprawdzić, czy z więźniami wszystko w porządku. Wywiązała się walka, w trakcie której Kongu został trafiony wysysającą esencję życiową kałamarnicą Barraki, lecz został ocalony przez kraba Hahnah, który podążał za Toa Mahri i który wskoczył na plecy Toa Powietrza, zabijając kałamarnicę. Kongu użył Zatth i przyzwał Starożytnego Morskiego Gitanta - Barraki zdecydowali się na odwrót, a wąż zaczął walczyć z ogromnym Jadowitym Węgorzem.
Toa również opuścili pole bitwy, a po drodze do Mahri Nui wpadli na Hahli, Hewkiiego i Nuparu, którzy byli w zbrojowni Hydraxona i wzięli stamtąd Miotacze Cordak dla drużyny. Kongu wziął dwa, porzucając swoją wcześniejszą broń białą, uznając, że miotacze będą przydatniejsze w walce z Barraki.
Zespół wrócił do Mahri Nui, gdzie został znów zaatakowany przez Matoran, biorących Toa za sojuszników Barraki, z powodu wcześniejszego odejścia Matoro z podwodnymi przestępcami. Hahli przekonała Defilaka, że nie są wrogami, przez poproszenie Kongu o wypchnięcie Matoranina do wody i zabranie jego bąbla powietrza. Zaraz potem wciągnęła go z powrotem, udowadniając, że gdyby Toa chcieli ich skrzywdzić, to Matoranie byliby już martwi. Defilak zaraz potem nadał drużynie nazwę Toa Mahri. Matoro przybył niedługo później, przedstawiając Teridaxa w ciele robota Maxilosa jako sojusznika. Toa wyruszyli na poszukiwania Maski Życia.
Kongu w Otchłani
Jakiś czas potem, Matoro ostrzegł pozostałych Toa, że Korytarz musi zostać zniszczony, aby mogli kontynuować misję. Kongu i pozostali Toa Mahri ewakuowali Matoran z Mahri Nui do Jaskiń Nui na Voya Nui. Po drodze natknęli się na martwe Zyglaki i stanęli do walki ze zmutowanymi w węże Piraka, udało im się jednak wygrać dzięki pomocy Axonna. Ten dał drużynie Rahi zwanego Terenowym Pełzaczem Toa, którym Mahri wrócili do Otchłani. Toa Mahri podążyli w dół Korytarza Pełzaczem i wpadli w środek konfliktu między Hydraxonem, Gadunką i Maxilosem a Barraki. Podczas walki, Jallerowi udało się odzyskać Maskę Życia i przekazać ją Matoro. Toa Mahri zniszczyli Korytarz przy użyciu Miotaczy Cordak i Voya Nui zaczęła się opuszczać na swoje właściwe miejsce. Podczas gdy Barraki próbowali dostać się do otworu łączącego kopułę pod nimi z wodą, w której byli, Ignika zaczęła ciemnieć, sygnalizując, że było już za późno - Mata Nui umarł.
Matoro zdecydował się płynąć za Voya Nui, wierząc że nadal można było coś zrobić. Zabrał Ignikę, podczas gdy reszta Mahri stanęli do walki z Barraki, by nie pozwolić im dopaść Matoro. Wierząc, że pięcioro Toa przegra z Barraki i ich armiami, Jaller zdecydował się użyć Nova Blastu, który zabiłby Barraki, a także jego przyjaciół. Zanim zdążył wypuścić niszczycielską falę Ognia, Toa zostali teleportowani na Metru Nui mocą Igniki przez Matoro, otrzymali również umiejętność oddychania powietrzem. Wówczas do Toa Mahri podszedł Turaga Vakama, który wyjawił im los Matoro - Toa Lodu założył Maskę Życia, poświęcił się i umarł, by uratować życie Mata Nui.
Po ceremonii na cześć Matoro, Kongu wziął na stronę Kopeke i przestrzegł go, aby napisał o zmarłym Toa tylko "miłochwalne słowa".
Wojna Przeznaczenia[]
Po śmierci Matoro, Kongu i reszta Toa Mahri pomagali Takanuvie w obronie Metru Nui. Razem pokonali Kardasa, który przybył z Mata Nui. Później wyruszyli szukać tajemniczo zaginionego Toa Światła, za wyjątkiem Jallera, który pozostał w mieście. Gdy wrócili, drużyna spotkała się z Toa Hagah. Ci stwierdzili, że ich celem jest zniszczenie Koloseum. Mahri zaatakowali Hagah, wierząc, że to oszuści. Drużyny walczyły do impasu, ale zostały zmuszone wspólnie zwalczyć ogromnego Rahi przypadkowo wypuszczonego przez Kualusa.
Drużyny zawarły rozejm, a Hagah ujawnili, że muszą dostać się pod Koloseum. Jedenastu Toa wspólnymi siłami podniosło je i stworzyło tunel prowadzący do podziemi starożytnej budowli. Niedługo potem, Toa ukazała się tajemnicza kobieta w czarnej zbroi, która przekazała im Serce Visoraków, nakazując je zniszczyć na wulkanicznej wyspie Artidax. Moment potem zniknęła, przeistaczając się w miliony drobnych, krystalicznych odłamków. Jaller postanowił wyruszyć z Hahli i Nuparu na misję zniszczenia Serca, pozostawiając Kongu i Hewkiiego do obrony miasta.
Jednakże, zaraz po odejściu trójki Toa, Kongu i Hewkii zostali zaatakowani przez tę samą kobietę i pozbawieni przytomności. Kiedy się obudzili, odkryli, że znajdują się w Koloseum, pozbawieni broni. Już mieli zmierzać do wyjścia, kiedy czarno-odziana wojowniczka ponownie zmaterializowała się przed nimi. Kobieta wyjawiła, że ma na imię Johmak i jest członkinią Zakonu Mata Nui. Toa zrozumieli wtedy, że Zakon chciał, aby wszyscy Toa Mahri opuścili Metru Nui. Johmak wyjaśniła, że jej mocodawcy chcieli Mahri z dala od Miasta Legend, by ci nie mogli przeszkodzić Zakonowi w fortyfikowaniu Metru Nui.
Kongu brał potem udział w walkach podczas oblężenia miasta przez Bractwo Makuta. Po zwycięstwie Toa Nuva w Karda Nui i przebudzeniu Wielkiego Ducha, Kongu brał udział w uroczystościach z Koloseum. Był świadkiem, jak gwiazdy na niebie niespodziewanie układają się w kształt Kanohi Kraahkan, a Teridax ogłasza swoją pełnię władzy nad wszechświatem.
Rządy Teridaxa[]
Podczas rządów Makuty, Toa Mahri zostali wysłani na Zakaz, gdzie mieli się dowiedzieć, czy pozostali władcy wyspy sprzymierzą się z Teridaxem tak, jak Nektann. Hahli poprowadziła Toa przez podziemną rzekę, na końcu której znaleźli ogromną komnatę pełną Skakdi. Tam, Toa byli świadkami powstania fuzji Vortixx, Zyglaka, Steltianina klasy robotniczej oraz pięciu wcześniej zaginionych Piraka w zbiorniku ze Zenergizowaną Protodermis, do którego dostało się również Antidermis. Moment potem, istota o złotej skórze wyłoniła się ze zbiornika i zażądała posiłku. Skakdi obstąpili istotę, podczas gdy Toa zdecydowali się działać. Jednakże, Fuzja urzeczywistniła marzenia Skakdi, a Mahri niedługo potem poddali się jej mocy. Zespół Jallera odłożył swoje bronie i ruszył w stronę Skakdi, by zaoferować swoją służbę.
Spherus Magna[]
Po tym, jak Teridax został pokonany w bitwie na Bara Magna, Kongu i pozostali Toa Mahri opuścili Wszechświat Matoran razem ze Skakdi oraz Fuzją Skakdi i przybyli na odrodzoną planetę Spherus Magna. Podróżowali na wybrzeże Aqua Magna, gdzie Fuzja stworzyła fortecę i osiadła w niej.
Niedługo potem, Annona przypuściła atak na siedzibę Skakdi i wyssała energię snów z każdego z nich, doprowadzając ich do szaleństwa. Moc Fuzji automatycznie przyznała sobie ich sny, sprawiając, że forteca się rozpadła, a w okolicy pojawiły się anomalie. Podczas zamieszania, kontrola Fuzji nad Toa Mahri została złamana, umożliwiając im ucieczkę.
Alternatywne wszechświaty[]
Alternatywny Wszechświat Spherus Magna[]
W tej alternatywnej rzeczywistości, po tym, jak Mata Nui wypełnił swoją misję, Toa Mahri i reszta mieszkańców Wszechświata Matoran osiedli na południu Tesary. Kongu z tego wymiaru pomagał Greshowi naprawić metalowe schronienie.
Cechy i umiejętności[]
Jako Matoranin, Kongu był bardzo poważny, ze względu na swoją wysoką pozycję w siłach zbrojnych Le-Koro. Później jednak, pod wpływem Lewy, stał się luźniej nastawiony do życia. Jako Toa, Kongu jest zawsze pełen zapału i optymizmu. Szalenie zwinny i szybki, jest mistrzem ucieczki z wszelkich pułapek. Dobrze dogaduje się z pozostałymi Toa z drużyny, zwłaszcza z Nuparu - choć początkowo nie odpowiadało mu to, że to Toa Ziemi otrzymał Kanohi dającą zdolność latania, a nie on.
Toa Inika Kongu używający mocy Powietrza
Jako Toa Powietrza, Kongu może kontrolować, absorbować i tworzyć powietrze. W formie Toa Inika, jego moce były dodatkowo wzmocnione przez błyskawice, Kongu stracił jednak tę cechę po przemianie w Toa Mahri, zyskując w zamian możliwość oddychania pod wodą. Po teleportowaniu go i reszty Toa Mahri z powrotem na Metru Nui przez Matoro po misji w Otchłani, Kongu zyskał zdolność oddychania zarówno wodą, jak i powietrzem.
Maska i bronie[]
Będąc Matoraninem, Kongu nosił turkusową Kanohi Ruru pozbawioną mocy, zamienioną potem na Mata Nui na Miru w tym samym kolorze.
Jako Toa Inika, Kongu przywdziewał Kanohi Suletu, pozwalającą mu czytać w myślach innych i komunikować się z nimi telepatycznie. Posługiwał się Laserową Kuszą i wielokomorowym Miotacz Zamor. Po przemianie w Toa Mahri, jego maską została Zatth, dająca mu możliwość przyzwania Rahi (Kongu nie ma jednak wpływu na to, jaki Rahi się zjawi). Początkowo używał pewnej broni białej, ale potem jego bronią stały się dwa Miotacze Cordak. Po powrocie na Metru Nui, sprawił sobie nową broń.
Statystyki[]
| Siła: | 10 | |
|---|---|---|
| Zwinność: | 12 | |
| Wytrzymałość: | 11 | |
| Inteligencja: | 11 |
Informacje o zestawie[]
Zestaw Kongu z 2001 roku
Matoranin Kongu został wydany w 2001 roku, jako zabawka w zestawach Happy Meal w McDonald's. Składał się z 8 części i zawierał Bambusowy Dysk.
- Artykuł o zestawie 1392 Kongu na Legopedii.
Zestaw Kongu Inika wydany w 2006 roku
Kongu w formie Inika ukazał się w drugiej połowie 2006 roku jako średni set. Liczył 46 części, miał podświetlaną broń i mógł oddać cztery strzały z Miotacza Zamor.
- Artykuł o zestawie 8731 Toa Kongu na Legopedii.
Kongu Mahri z 2007 roku
Toa Mahri Kongu został wydany w drugiej połowie 2007 roku jako jeden ze średnich zestawów. Zawierał 64 elementy i mógł oddać po sześć strzałów z każdego z dwóch Miotaczów Cordak.
- Artykuł o zestawie 8910 Toa Kongu na Legopedii.
Minifigurka Kongu Inika była wydana w playsetach Posterunek Piraka i Twierdza Piraka w 2006 roku. Minifigurka Kongu Mahri została wydana w 2007 roku w playsecie Terenowy Pełzacz Toa.
Cytaty[]
- "Kongu, najszybszy liściobiegacz! Błyskazwinny pilot! Tkacz, kartograf! Matoranin z Le-Koro!"
- — Kongu, Mata Nui Online Game
- "Potrzebny nam plan."
"Czy bieganie i krzyczenie wchodzi w grę? Bo brzmi to dla mnie jak całkiem niezły plan" - — Matoro i Kongu, Mroczne Przeznaczenie
- "Ale przeznaczenie, nie wiedzieć czemu, dało mi tę maskę. Musi być ku temu jakiś powód."
"Przeznaczenie ma niezłe poczucie humoru?"
"Myślę, że powinienem ją mieć. Na razie przy niej zostanę. Poza tym, latanie nawet mi się podoba."
"Świetnie. Już wiemy, co wyżłopiszą na naszych nagrobkach - 'przynajmniej Nuparu się podobało'." - — Nuparu i Kongu, Próba Sił
- "Chociaż raz - raz! - chciałbym sobie pospacechodzić bez wszystkiego dookoła próbującego mnie zabić!"
- — Kongu, Więźniowie Otchłani
- "Kiedy dowodziłem lotnictwem, byłem poważny i ponury - ale Toa Lewa Nuva naukazał mi, że czasem odrobina humoru jest potrzebna, żeby zachować odpowiedni dystans."
- — Kongu, Więźniowie Otchłani
Ciekawostki[]
Minifigurka Kongu Inika
- Kongu udało się kiedyś ujarzmić Gukko i Kahu na Mata Nui.
- Kongu to jeden z ulubionych Toa Grega Farshteya.
Pojawienia[]
Zobacz też[]
Linki zewnętrzne[]
| Toa Inika / Toa Mahri | ||
|---|---|---|
| Lider | Jaller | Hewkii (zastępca) | |
| Członkowie | Obecni | Hahli | Kongu | Nuparu |
| Dawni | Matoro (martwy) | |
| Lotnictwo Gukko | |||
|---|---|---|---|
| Lider | Kongu (dawniej) | ||
| Członkowie | Boreas | Orkahm | Shu | Taiki | Vira | ||
| Rahi | Gukko | Kahu | Kewa | Nui-Rama | ||
| Le-Matoranie | |||
|---|---|---|---|
| Obecni | Boreas | Defilak | Kumo | Makani | Orkahm | Piruk | Sanso | Shu | Taiki | Tamaru | Tuuli | Vican | Vira | ||
| Przemienieni | Iruini | Kongu | Lesovikk | Matau | Nidhiki (martwy) | Spinner | ||
| zobacz pełną listę | |||