Przygody BIONICLE 9: W Sieci Mroku

"Oczy Toa Nuva skupiły się na dziurze. Kamień Makuty przebił skałę pod piaskiem, a dookoła rozeszła się pajęcza sieć pęknięć, grożąc, że powali kamienie Toa. Vakama uśmiechnął się ponuro na ten widok i kontynuował opowieść."

— Narrator

W Sieci Mroku

Książka
Seria	Przygody BIONICLE
Autor	Greg Farshtey
Wydawca	Scholastic
ISBN	0-439-74558-6

W Sieci Mroku to dziewiąta książka BIONICLE w serii Przygód BIONICLE. Jest książkową adaptacją filmu BIONICLE 3: W Sieci Mroku i, jak poprzednie adaptacje, rozwija postacie oraz pokazuje pewne usunięte sceny i dialogi. Ponadto zawiera dodatek dotyczący pochodzenia Rahaga oraz zapowiedź BIONICLE: Encyklopedia w postaci artykułu o Bohrokach z tyłu książki.

Streszczenie[]

Po powrocie do miasta Metru Nui celem ocalenia Matoran, Toa Metru zauważają, że całe miasto pokryte jest mgłą i dziwną siecią. Wkrótce, przez nadmierną pewność siebie ich przywódcy, Vakamy, Toa padają ofiarą pułapki i zostają porwani przez pająkowate Visoraki. Skazani na śmierć przez króla Visoraków Sidoraka i jego wicekrólową Roodakę, Toa zostają ocaleni przez sześć dziwnych stworzeń zwanych Rahaga. Jednakże jad Visoraków zdążył na nich wpłynąć - sześciu Toa zostało zmutowanych w groteskowe hybrydy Toa i bestii, zwane Toa Hordika.

Decydując się najpierw uwolnić Matoran, a potem martwić o siebie, Toa Hordika i Rahaga szybko zaczynają działać, walcząc zarówno z Visorakami, jak i z bestialską naturą Toa. Ostatecznie Vakama oddala się od pozostałych i spędza czas na myśleniu w samotności. Zostaje wtedy zaatakowany i porwany przez Visoraki, które zabierają go przed oblicze Roodaki. Vortixx widzi w nim przydatnego pionka, dlatego oferuje mu dowództwo nad hordą Visoraków. Ostatecznie Vakama przyjmuje ofertę, a Roodaka wysyła go na misję, by udowodnił swoją wartość - ma porwać Rahaga.

Po tym, jak skorumpowany Vakama pojmał pięciu Rahaga, pozostali Toa Hordika oraz Norik szybko zmieniają plany i zaczynają szukać mitycznego Rahi imieniem Keetongu, który, wedle legend, potrafi przeciwdziałać jadowi Visoraków. Ostatecznie odnajdują Keetongu, choć ten nie zgadza się wyleczyć Toa - mimo to decyduje się pomóc im w walce z pająkowatymi najeźdźcami. W międzyczasie Vakama, zdobywając zaufanie Sidoraka, zamieszkuje w Koloseum, teraz bazie Visoraków, i czeka na ostatnią walkę przeciwko Toa Hordika.

Gdy czworo Toa Hordika staje do walki z hordą, a Norik ratuje pozostałych Rahaga, Matau udaje się za Vakamą, by próbować przekonać swego przyjaciela i przywódcę do powrotu na ich stronę. Tymczasem Sidorak jest zaskoczony, że Keetongu istnieje, ale Roodaka subtelnie zmusza go, by stanął z Rahi do walki. Roodaka sprytnie rani Keetongu i zostawia Sidoraka na pastwę Rahi, który wkrótce zabija króla hordy. Następnie triumfalnie staje naprzeciwko Toa Hordika - którzy ponownie zebrali się w piątkę - oraz Rahaga.

Pięcioro Toa uderza w nią swymi Rhotuka, ale Vortixx nic sobie z tego nie robi i śmieje się im w twarz. Vakama pojawia się u jej boku, ale, ku zaskoczeniu Roodaki, wrócił na stronę światła. Na jego rozkaz Visoraki rozpraszają się i opuszczają miasto, pozostawiając Roodakę samą. Wtedy Vakama strzela w nią swoim Rhotuka. Jednakże, ponieważ kobieta nosi ze sobą kawałek protodermicznego więzienia Makuty, połączone moce Toa niszczą pieczęć, uwalniając władcę ciemności, który natychmiast teleportuje Roodakę w bezpieczne miejsce.

Jednakże Toa Hordika - przemienieni przez Keetongu z powrotem w Toa Metru - są w stanie dokończyć swoją misję - ma miejsce Wielki Ratunek, czyli masowe przeniesienie Matoran z uszkodzonego Miasta Legend na wyspę Mata Nui.

Dodatek: Narodziny Rahaga[]

"Zapisane w kronice Takuy, z relacji Turagi Vakamy"

Na końcu książki zawarto skróconą historię Toa Hagah/Rahaga, począwszy od powstania grupy aż do momentu, w którym odkryli zdradę Bractwa i zwrócili się przeciwko niemu. Dodatek opowiada również o tym, jak Norik i Iruini zdołali pokonać Teridaxa z pomocą ich towarzyszy, pozostałych Toa Hagah.

Postacie[]

Cytaty[]

"Lecz podróż nie miała być prosta dla Toa Metru, bowiem Makuta nie zostawił śpiących Matoran bez opieki. Na straży miejsca ich spoczynku stały stworzenia nocy, hordy cieni, które otrułyby i oszukały każdego wędrowca o dobrym sercu. Sama ich nazwa budziła lęk - Visoraki."

— Turaga Vakama

"To wtedy, gdy zniknęła za filarami Protodermis, Sidorak zrozumiał. Uknuła to wszystko. Wyliczyła swoje ataki tak, by zranić Keetongu, ale go nie zabić, przez co Sidorak został na łasce rozwścieczonego Rahi. Dlaczego? Ponieważ istniał inny sposób dla Roodaki, by przejąć władzę nad hordą, szybszy i łatwiejszy niż małżeństwo z rozsądku.
Śmierć króla.
Cień przysłonił Sidoraka, ale on wiedział, że nie był to cień Keetongu. To był cień jego własnej zagłady. Los, na który skazał tak wielu przez stulecia, teraz przyszedł po niego. Gdy Keetongu wzniósł swoją wielką pięść, Sidorak zastanawiał się, czy jego wicekrólowa zdawała sobie sprawę, że na pewien sposób działała teraz w imię sprawiedliwości, którą gardziła.
- Roodako - szepnął słabo król, gdy dosięgnął go cios. Nie były to szczególnie pamiętliwe ostatnie słowa. Lecz w momencie swej śmierci Sidorak zrobił coś, czego nigdy wcześniej nie zrobił - oddał należne uznanie."