- "Być może życie w tych nocmrokach nauczyło nas widzieć w innych jedynie wrogów. Jeśli naprawdę musicie zmierzyć się z niebezpieczeństwem grożącym Mahri Nui... bylibyśmy zaszczyceni, mogąc nazwać was Toa Mahri."
- — Defilak, Więźniowie Otchłani
Toa Mahri | |
---|---|
Drużyna Toa | |
Siedziba | Metru Nui (dawniej), Spherus Magna |
Przywódca | Jaller, Hewkii (zastępca) |
Cele | Ochraniać Metru Nui (dawniej) |
Status | Aktywni |
Sprzymierzeńcy | Matoranie, Toa Nuva, Zakon Mata Nui, Turaga |
Wrogowie | Barraki, Nocturn, Teridax, Piraka, Gadunka |
Toa Mahri to nazwa nadana drużynie przemienionych Toa Inika przez Matoran z Mahri Nui.
Historia
Mahri Nui
Podczas walki z Vezonem i Kardasem Kanohi Ignika, Maska Życia, uciekła z rąk Matoro i wpadła do oceanu. Hahli próbowała ją złapać, ale ciśnienie o mało jej nie zabiło. Axonn po krótkiej rozmowie otworzył tunel prowadzący do Mahri Nui, podwodnej wioski Matoran. Toa Inika podążyli za maską długim, kamiennym Korytarzem, gdzie spotkali grupę Zyglaków.
Jednocześnie Maska Życia wpadła w ręce Barraki, okrutnych Władców Wojny, zesłanych do Otchłani ponad 79 tysięcy lat temu, którzy pragnęli ją wykorzystać, aby odzyskać swą dawną postać i znów zapanować nad światem. Kiedy Pridak wyszarpnął Maskę z rąk Dekara, gwałtowny rozbłysk światła zmienił kilka rzeczy: zwiększył wściekłość Pridaka, zamienił Dekara w Hydraxona i przeobraził Toa Inika w nowe, przystosowane do funkcjonowania pod wodą postacie.
Po transformacji Toa stoczyli walkę ze Zmutowanym Jadowitym Węgorzem, a następnie udali się do Mahri Nui, gdzie zostali wzięci za wrogów i zaatakowani przez tamtejszych Matoran pod wodzą Defilaka, udało im się jednak przekonać mieszkańców, że są Toa i nie mają złych zamiarów. Podczas gdy Matoro pozostał w wiosce, pozostali Toa zostali poproszeni o pozbycie się z Pól Powietrzorostów krabów Keras. Kiedy Hahli negocjowała z Caraparem, by wycofał swoją armię Rahi, będąca tego świadkiem Idris zdała raport Defilakowi, jakoby Toa współpracowali z Barraki. Matoranin nakazał następnie wygnać Matoro z osady.
W międzyczasie pozostali Toa zmierzyli się z Barraki, którzy, pokonawszy bohaterów, uwięzili ich w morskich jaskiniach. Drużynie udało się wydostać na wolność i Hahli, Nuparu oraz Hewkii zaczęli przeczesywać morskie dno w poszukiwaniu Maski Życia; udało im się wtedy znaleźć Miotacze Cordak, podczas gdy Jaller został, by pomóc Kongu. Drużyna powróciła do Mahri Nui, gdzie udowodniła, że naprawdę są sprzymierzeńcami Matoran. Defilak ochrzcił wtedy ich drużynę jako "Toa Mahri".
Matoro został tymczasem pojmany przez Hydraxona i wtrącony do celi. Kiedy Hydraxon odszedł, jego mechaniczny sługa Maxilos ujawnił się jako Makuta Teridax i uwolnił Toa z więzienia oraz kazał bohaterowi mu pomóc w realizacji planu, polegającego na odtworzeniu Kamienia Nui w ruinach Otchłani.
Toa Mahri rozdzielili się i rozpoczęli poszukiwania Maski Życia. Każdy z nich zmierzył się z Barraki, którzy wierzyli, że Toa są w posiadaniu Igniki; po serii potyczek, wszyscy bohaterowie, poza Hahli, wrócili do Mahri Nui. Pewien Matoranin poinformował ich, że ostatni raz widziano Hahli przewodzącą armii płaszczek Mantaxa. Drużyna natychmiast udała się na poszukiwania Toa Wody.
Znaleźli ją wycieńczoną po walce Hydraxona z Mantaxem. Hahli powiedziała pozostałym, że Mantax uciekł z Igniką. Matoro poinformował ich także, że aby ocalić życie Wielkiego Ducha, muszą zniszczyć Korytarz. Toa Mahri poszli ewakuować Matoran z Mahri Nui do Jaskiń Nui, po drodze natknęli się jednak na martwe Zyglaki i zostali zaatakowani przez Piraka, zmutowanych w węże przez Mutagen. Z pomocą Toa nadciągnął Axonn, który pomógł pokonać Piraka i następnie dał Toa do dyspozycji Terenowy Pełzacz Toa, którym drużyna powróciła do Otchłani.
Wyszedłszy na zewnątrz Rahi-pojazdu, stoczyli bitwę z Barraki i zdobyli Ignikę, po czym przegrupowali się i przystąpili do zniszczenia Korytarza. Udało im się i Toa rozpoczęli pogoń za wyspą Voya Nui, zmierzającą do miejsca swojego pochodzenia. Nękani przez Barraki i ich armie, nie byli w stanie dotrzymać jej kroku. Jednocześnie Ignika zmieniła kolor na szary, oznajmiając o śmierci Wielkiego Ducha. Matoro jednak nie chciał pogodzić się z wizją porażki. Jaller namówił go, by płynął dalej sam i ostatnim wysiłkiem próbował dokończyć misję. Pozostali Toa mieli powstrzymać Barraki.
Toa Mahri nie mieli szans w obliczu przeważających sił wroga, lecz mimo to podjęli walkę. Matoro mknął za Voya Nui w kierunku szczeliny w dnie oceanu; w jej czeluściach krył się otwór - wypełniony niegdyś przez masę skalną - prowadzący do jądra wszechświata. Matoro zdołał przecisnąć się przez niego, zanim wyspa zamknęła do niego dostęp i zaczął spadać na dno gigantycznej jaskini.
Tymczasem pozostali Mahri toczyli bitwę, której nie mogli wygrać. Przekonany, że jedynym sposobem, by powstrzymać armie Barraki i dać Matoro czas, którego ten potrzebował, jest użycie Nova Blastu, Jaller postanowił wyzwolić całą swoją energię w postaci potężnej, lecz samobójczej w skutkach eksplozji. W międzyczasie, w jądrze wszechświata, Matoro założył Maskę Życia. Pod wpływem mocy Igniki, jego ciało zaczęło zmieniać się w energię, która połączona z energią maski ocaliła życie Wielkiego Ducha. W ostatnim świadomym odruchu Toa użył mocy Igniki, by teleportować pozostałych pięcioro Toa Mahri na Metru Nui i dać im możliwość oddychania na powrót powietrzem.
Metru Nui
Po śmierci Matoro Toa Mahri pomagali Takanuvie w obronie Miasta Legend. Razem pokonali Kardasa, który przybył z Mata Nui. Później, gdy Toa wyruszyli szukać tajemniczo zaginionego Toa Światła, Jaller pozostał w mieście na straży. Kiedy pozostali Toa Mahri wrócili, drużyna spotkała się z Toa Hagah. Ci stwierdzili, że ich celem jest zniszczenie Koloseum. Mahri zaatakowali Hagah, wierząc, że to oszuści. Drużyny walczyły do impasu, ale zostały zmuszone wspólnie zwalczyć ogromnego Rahi przypadkowo wypuszczonego przez Kualusa.
Drużyny zawarły rozejm, a Hagah ujawnili, że muszą dostać się pod Koloseum. Jedenastu Toa wspólnymi siłami podniosło je, a Jaller, Nuparu, Norik i Pouks stworzyli tunel biegnący pod starożytną budowlą. Niedługo potem Toa ukazała się tajemnicza kobieta w czarnej zbroi, która przekazała im Serce Visoraków, nakazując je zniszczyć na wulkanicznej wyspie Artidax. Moment potem zniknęła, przeistaczając się w miliony drobnych, krystalicznych odłamków. Jaller postanowił wyruszyć z Hahli i Nuparu na misję zniszczenia Serca, pozostawiając Kongu i Hewkiiego do obrony miasta.
Jednakże, zaraz po odejściu trójki Toa, Kongu i Hewkii zostali zaatakowani przez tę samą kobietę i pozbawieni przytomności. Kiedy się obudzili, odkryli, że znajdują się w Koloseum, pozbawieni broni. Już mieli zmierzać do wyjścia, kiedy czarno-odziana wojowniczka ponownie zmaterializowała się przed nimi. Kobieta wyjawiła, że ma na imię Johmak i jest członkinią Zakonu Mata Nui. Toa zrozumieli wtedy, że Zakon chciał, aby wszyscy Toa Mahri opuścili Metru Nui. Johmak wyjaśniła, że jej mocodawcy chcieli Mahri z dala od Miasta Legend, by ci nie mogli przeszkodzić Zakonowi w fortyfikowaniu Metru Nui.
Tymczasem pozostali Mahri dotarli na Artidax, gdzie ujawnił im się Takadox. Po tym, jak Toa wyjaśnili mu cel swojej misji, Barraki użył na nich swojej hipnozy, po czym zabrał ich łódkę i zostawił wojowników uwięzionych na wyspie. Niedługo po przybyciu Visoraków na Artidax, Teridax telepatycznie porozumiał się z Jallerem, który nadal był w transie. Makuta szybko zmusił go do przebudzenia się i Jaller, teraz już całkowicie przytomny, wystrzelił kule ognia w swoich przyjaciół, aby ich obudzić. Po krótkiej dyskusji Toa zdecydowali się odpłynąć, by uniknąć śmierci od erupcji wulkanu. Wybuch zniszczył całą hordę Visoraków razem z Sercem, a Toa zaczęli płynąć w stronę Metru Nui.
Powróciwszy do miasta, Toa zastali je oblężone przez armię Rahkshi Bractwa Makuta. Używając swoich mocy żywiołów, przedarli się przez siły Makuta i dotarli do murów. Odnaleźli Turagę Vakamę, który poinformował ich, co się stało: podczas bitwy Mata Nui został obudzony dzięki działaniom Toa Nuva w Karda Nui. Naprawdę był to jednak Makuta Teridax, który w tajemnicy przejął ciało Wielkiego Ducha. Przybycie Toa Nuva, razem z burzą wywołaną przez Teridaxa i niewielkimi siłami Bohroków obudzonych przez Krakuę, pomogły wygrać bitwę.
Następnego dnia Turaga Dume ogłosił ogólnomiejskie świętowanie zwycięstwa i przebudzenia Mata Nui. Wtedy właśnie Teridax ujawnił, że przejął kontrolę nad całym wszechświatem.
Rządy Teridaxa
Podczas rządów Teridaxa Toa Mahri walczyli w obronie Po-Metru przed hordą Rahkshi Wzroku Cieplnego, które były nadzorowane przez władcę Skakdi z wyspy Zakaz, Nektanna.
Piątka Toa Mahri włamała się potem do bazy na Zakazie, gdzie mieli się dowiedzieć, czy pozostali władcy wyspy sprzymierzą się z Teridaxem tak jak Nektann. Hahli poprowadziła Toa przez podziemną rzekę, na końcu której znaleźli ogromną komnatę pełną Skakdi. Tam Toa byli świadkami powstania fuzji Vortixx, Zyglaka, Steltianina klasy robotniczej oraz pięciu wcześniej zaginionych Piraka w zbiorniku ze Zenergizowaną Protodermis.
Fuzja wyłoniła się ze zbiornika i zażądała posiłku. Skakdi obstąpili istotę, podczas gdy Toa zdecydowali się działać. Jednakże, Fuzja urzeczywistniła marzenia Skakdi, a Mahri niedługo potem poddali się jej mocy. Toa zostawili broń i ruszyli w stronę Skakdi, by zaoferować swoją służbę. W międzyczasie Teridax został zabity przez Mata Nui w bitwie na Bara Magna, a planeta Spherus Magna została zrekonstruowana.
Spherus Magna
Toa Mahri opuścili Wszechświat Matoran razem ze Skakdi oraz Fuzją Skakdi i przybyli na Spherus Magna. Podróżowali na wybrzeże Aqua Magna, gdzie Fuzja stworzyła fortecę i osiadła w niej.
Niedługo potem Annona przypuściła atak na siedzibę Skakdi i wyssała energię snów z każdego z nich, doprowadzając ich do szaleństwa. Moc Fuzji automatycznie przyznała sobie ich sny, sprawiając, że forteca się rozpadła, a w okolicy pojawiły się anomalie. Podczas zamieszania kontrola Fuzji nad Toa Mahri została złamana, umożliwiając im ucieczkę.
Alternatywne wszechświaty
Alternatywny Wszechświat Królestwa
W tej rzeczywistości, choć Toa Mahri udało się zniszczyć Korytarz, Matoro zbyt długo wahał się przed włożeniem Maski Życia, przez co Wielki Duch umarł. Toa Mahri wyemigrowali następnie na wyspę Mata Nui, gdzie stali się częścią Królestwa, choć Matoranie traktowali ich z pogardą i zawiścią, ze względu na ich porażkę (w szczególności Matoro). Po 10 000 lat Matoro oddał swoje życie, by powstrzymać Teridaxa przed dotarciem do Królestwa.
Członkowie
Toa Mahri | ||
---|---|---|
Toa | Kanohi | Broń |
Jaller, Toa Ognia (przywódca) | Arthron, Wielka Maska Sonaru | Miecz Mocy, Miotacz Cordak zamontowany na krabie Hahnah |
Hahli, Toa Wody | Faxon, Wielka Maska Pokrewieństwa | Protostalowe Szpony, Miotacz Cordak |
Kongu, Toa Powietrza | Zatth, Wielka Maska Wezwania | Nieznana broń biała, dwa Miotacze Cordak |
Hewkii, Toa Kamienia | Garai, Wielka Maska Grawitacji | Wodna Halabarda, Zelektryzowane Łańcuchy, Miotacz Cordak |
Nuparu, Toa Ziemi | Volitak, Wielka Maska Kamuflażu | Ostro-Krawędziowa Tarcza Protostali, Wodna Giwera Ostrzowa, Miotacz Cordak |
Dawni
Toa | Kanohi | Broń |
---|---|---|
Matoro, Toa Lodu (martwy) | Tryna, Wielka Maska Wskrzeszenia | Bliźniaczy Przecinak, Miotacz Cordak |
Informacje o zestawach
Toa Mahri zostali wydani w drugiej połowie 2007 roku jako średnie zestawy. Każdy z nich był wyposażony w Miotacz Cordak, mogący oddać sześć strzałów oraz jedną dodatkową broń (z wyjątkiem Kongu, który miał dwa miotacze).
Pojawienia
Książki | Komiksy | Online | Multimedia |
---|---|---|---|
Powieści
Przewodniki Magazyny |
Ignition
Powieści graficzne |
Kroniki Opowiadania
Krótkie historie
Animacje |
Gry online
Gry wideo
Gry planszowe |
Zobacz też
Drużyny Toa | |||
---|---|---|---|
Obecne | Toa Hagah | Toa Mata / Toa Nuva | Toa Inika / Toa Mahri | ||
Dawne | Toa Mangai | Toa Metru / Toa Hordika | Toa Cordak |